Hayatimi bir daha yasayabilseydim.
Daha cok hata yapardim.
Mükemmel olmaya gayret etmez, daha sakin olurdum.
Daha fazla eglenir, daha az seyi ciddiye alirdim.
Bu kadar temiz olmazdim.
Daha fazla risk alir, daha cok gezer, daha cok tepeden bakar, daha fazla daga tirmanir, daha fazla nehirde yüzerdim.
Hic gitmedigim yerlere giderdim.
Daha cok dondurma, daha az fasulye yerdim.
Gercek problemlerle daha fazla, kendi yarattiklarimla daha az ugrasirdim.
Her ani gercek ve verimli bir bicimde yasayanlardan olurdum.
Hic süphesiz mutlu oldugum anlarim da oldu.
Ancak geriye dönebilseydim, hayatimin sadece mutlu anlardan olusmasina gayret ederdim.
Cünkü hayatin "an"lardan, sadece "an"lardan olustugunu anladim. Bunun icin "an"i yakalamak gerekiyor.
Ben yanina bir derece, bir sise su, bir semsiye ve parasüt almadan yola cikamayanlardanim.
Hayatimi bir kere daha yasayabilseydim, daha hafif seyahat ederdim.
Hayatimi bir daha yasayabilseydim. ilkbaharda ayakkabilarimi cikarir, sonbahara kadar ciplak ayakla gezerdim.
Eger bir sansim daha olsa, bilmedigim yollarda daha cok gezer, daha cok safak seyreder, daha cok cocukla oynardim.
Heyhat, 85 yasindayim ve ölecegimi biliyorum.

Jorge Luis BORGES